فرد مرموزی که ۱۳۵ میلیارد دلار بیتکوین دارد
به گزارش ابزار اپل، پانزده سال بعد از ناپدید شدن خالق بیتکوین، سکوت ساتوشی ناکاموتو نه فقط به بزرگ ترین معمای دنیای کریپتو تبدیل گشته، بلکه ستون اصلی تمرکززدایی، ثبات بازار و امنیت ایدئولوژیک این شبکه باقیمانده است.
نگار علی- بیت کوین در سال ۲۰۰۸ توسط فرد یا گروهی ناشناس به نام ساتوشی ناکاموتو خلق شد. این کار با انتشار یک مقاله کوتاه ۹ صفحه ای انجام شد که در دنیای ارزهای دیجیتال به آن «وایت پیپر» می گویند.
مشکل بزرگی که بیتکوین برای حل آن آمد، «دوبار خرج کردن» نام داشت. در حقیقت، در دنیای دیجیتال، کپی کردن یک فایل یا دارایی خیلی آسان است. ناکاموتو سیستمی ساخت که اجازه ندهد کسی بتواند یک بیتکوین را همزمان به دو نفر بدهد یا آنرا کپی کند.
او این کار را با معرفی «بلاک چین» انجام داد؛ بلاک چین مثل یک دفتر حسابداری عمومی و مشترک است که میان همه تقسیم شده (توزیع شده). این دفتر، سوابق همه تراکنش ها را ثبت می کند و چون بین همه پخش است، کسی نمی تواند آنرا به تنهایی تغییر دهد. این سیستم بصورت فرد به فرد (P۲P) کار می کند و احتیاج به بانک یا واسطه ندارد. ساتوشی ناکاموتو خودش کار توسعه اولیه شبکه و ساخت نخستین بلوک بیتکوین (بلاک جنسیس) را انجام داد.
اما در اوایل سال ۲۰۱۱، ساتوشی ناکاموتو ناگهان و برای همیشه ناپدید شد. با وجود این که بیتکوین و ارزهای دیجیتال امروز تاثیر فوق العاده بزرگی بر تجارت جهانی، کامپیوترها و حتی سیاست گذاشته اند، هنوز در سال ۲۰۲۵ هیچ کس نمی داند که خالق بیتکوین واقعا چه کسی بوده است. این مساله به خاطر ثروت بسیار زیاد بیتکوین هایی که ساتوشی در ابتدا استخراج کرد، این معما را جذاب تر هم کرده است.
فضیلت غیبت: معمای اصلی حاکمیت بیت کوین کناره گیری ساتوشی ناکاموتو از عرصه عمومی، نه یک عقب نشینی ساده، بلکه یک انتقال راهبردی قدرت بود که نقشی حیاتی در تضمین ماهیت غیرمتمرکز بیتکوین ایفا کرد. با ناپدید شدن خالق، شبکه از وابستگی به یک رهبر مرکزی رها گردید و این اقدام، یکپارچگی ایدئولوژیک بیتکوین را حفظ کرد.
از نظر تحلیل حاکمیتی، غیبت کامل و غیرقابل نفوذ ساتوشی، که با دست نخورده ماندن ثروت عظیم او تأیید می شود، بزرگ ترین دلیل بر قدرت ایده بنیادین بیتکوین است. این سکوت، شبکه را از داشتن یک نقطه شکست متمرکز احتمالی دور نگه می دارد؛ فردی که می توانست مورد هدف نظارت یا فشار دولت ها و نهادهای مالی قرار گیرد. در حقیقت، کناره گیری خالق، امنیت ایدئولوژیک بیتکوین را تضمین نمود و به این پروژه کمک کرد تا اثبات کند که می تواند بدون احتیاج به مرجع انسانی یا مرکزی، بقا یافته و رشد کند.
ثروت منجمد: آناتومی دارایی های پاتوشی (Patoshi) دارایی های ساتوشی ناکاموتو، که به علت امضای فنی استخراج آنها به «کوین های پاتوشی» معروفند، بزرگ ترین ثروت غیرفعال و دست نخورده در تاریخ ارزهای دیجیتال محسوب می شوند.
تخمین کمی بر مبنای اجماع تحلیلگران بر مبنای تحلیل های بلاک چین، مفسرین به این اجماع رسیده اند که ساتوشی ناکاموتو تقریبا ۱، ۰۰۰، ۰۰۰ تا ۱، ۱۰۰، ۰۰۰ بیتکوین (BTC) استخراج کرده است. این استخراج در اوایل حیات شبکه، بین ژانویه ۲۰۰۹ تا ژانویه ۲۰۱۰، در حدود ۲۲، ۰۰۰ بلوک اولیه انجام شد، زمانی که پاداش استخراج هر بلوک ۵۰ BTC بود.
آن چه این دارایی را از دیگر ذخایر بزرگ متمایز می کند، وضعیت آن است: تمام آدرس های در رابطه با این الگو از سال ۲۰۱۰ بطورکامل دست نخورده باقیمانده اند و فقط چند تراکنش آزمایشی در آنها ثبت شده است. این سطح از خویشتن داری، ثروت ساتوشی را به بزرگ ترین راز دنیای کریپتو مبدل کرده است.
ارزش گذاری دارایی ها در فضای ۲۰۲۵ در سایه نوسانات شدید بازار در سال ۲۰۲۵، ارزش دارایی های ساتوشی به رقم های خیره کننده ای رسیده است. در دسامبر ۲۰۲۵، قیمت بیتکوین در محدوده ۹۰، ۰۰۰ دلار نوسان داشته و در اوایل اکتبر به رکورد بالای ۱۲۶، ۰۰۰ دلار رسیده بود. بر مبنای قیمت های میانه سال ۲۰۲۵ که به حدود ۱۲۳، ۰۰۰ دلار برای هر واحد بیتکوین می رسد، دارایی ۱.۱ میلیون BTC ساتوشی ارزشی معادل تقریبا ۱۳۵ میلیارد دلار داشته است. این رقم، ناکاموتو را در ردیف ثروتمندترین افراد جهان قرار می دهد.
تحلیل الگوی پاتوشی (Patoshi): شواهد فنی و بلاک چین شناسی الگوی پاتوشی مهم ترین روش پزشکی قانونی بلاک چین برای شناسایی کوین های ساتوشی است. این الگو توسط سرخیو دیمین لرنر، رمزنگار، در سال ۲۰۱۳ ارائه شد. پاتوشی بر مبنای تحلیل فنی بلاک چین و ردیابی پارامتری به نام ExtraNonce (اکسترانانس) در تراکنش های کوین بیس بنا شده است.
تراکنش کوین بیس، نخستین تراکنش در هر بلوک است که پاداش استخراج را به ماینر اختصاص می دهد. ExtraNonce، فیلدی است که ماینرها می توانند آنرا برای افزایش تعداد کوشش های هشینگ خود تغییر دهند، زمانی که نانس (Nonce) اصلی پر می شود. الگوی پاتوشی نشان داد که یک ماینر خاص از یک الگوریتم استخراج کمی متفاوت استفاده می کرده که با شناسایی یک شمارنده ExtraNonce ثابت که ریست نمی شد، قابل تشخیص می باشد. این امر، یک امضای فنی ثابت و منحصربه فرد را نشان می داد که به یک ماینر واحد، که تصور می شود ساتوشی ناکاموتو باشد، متعلق می باشد.
این تحلیل فنی از این جهت حیاتیست که در غیاب امضای رمزنگاری (یعنی جابه جایی کوین ها)، الگوی پاتوشی معتبرترین روش برای تخمین کل دارایی های ساتوشی است. این الگو اجازه می دهد تا جابه جایی های متناوب «کوین های دوران ساتوشی» که توسط دیگر ماینرهای اولیه انجام شده اند، به سرعت رد شوند و اطمینان حاصل شود که دارایی های واقعی خالق بازهم در سکوت باقیمانده اند.
خطوط پایانی ارتباط: وقایع دسامبر ۲۰۱۰ تا آوریل ۲۰۱۱ ناپدید شدن ساتوشی ناکاموتو یک رویداد ناگهانی نبود، بلکه یک کناره گیری حساب شده و چند مرحله ای بود که با پیام های عمومی و خصوصی همراه بود.
آخرین پیام عمومی و تمرکز بر امنیت (۱۲ دسامبر ۲۰۱۰) آخرین پست عمومی ساتوشی ناکاموتو در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۱۰ (۲۱ آذر ۱۳۸۹) در انجمن بیتکوین تاک (Bitcoin Talk) منتشر گردید. این پیام غائی بر مسایل فنی متمرکز بود و ناکاموتو بر ضرورت ادامه کار برای تقویت دفاع شبکه در مقابل حملات (DoS) تاکید کرد. این اظهار نظر فنی، آخرین مشارکت مستقیم ناکاموتو در تعاملات عمومی جامعه بود.
خداحافظی غائی از توسعه دهندگان (آوریل ۲۰۱۱) بعد از پیام دسامبر ۲۰۱۰، ساتوشی ارتباطات خصوصی خویش را برای مدت کوتاهی با توسعه دهندگان اصلی ادامه داد. آخرین ردپای ارتباطی شناخته شده، مجموعه ای از ایمیل ها بود که در آوریل ۲۰۱۱ به مایک هرن (Mike Hearn)، یکی از توسعه دهندگان اولیه، ارسال شد.
در این پیام های خداحافظی، که در حدود ۲۰ و ۲۳ آوریل ۲۰۱۱ (اواخر فروردین و اوایل اردیبهشت ۱۳۹۰) ارسال شدند، ناکاموتو به هرن اطلاع داد که «به کار بر روی پروژه های دیگری مشغول شده است». او همین طور ابراز اطمینان کرد که بیتکوین تحت هدایت توسعه دهندگانی مانند گاوین آندرسن در راه امن و درستی قرار دارد.
این پروسه انتقال، نشان داده است که ناپدید شدن ساتوشی یک رویداد غیرمنتظره و ناگهانی نبود، بلکه یک انتقال مسئولیت و رهبری راهبردی و حساب شده بود. با واگذاری مسئولیت های کلیدی به توسعه دهندگان معتمد، او تضمین نمود که خروجش، پایداری و اعتماد جامعه به ادامه حیات پروژه را تضعیف نکند. این عمل، نقش او را در آخرین مراحل فعالیتش از یک کدنویس فعال به یک مدیر پروژه و نگهبان اصول اولیه تغییر داد.
پیامدهای احتمالی جابه جایی دارایی های پاتوشی سکون دارایی های پاتوشی برای ۱۵ سال یک عامل ثبات در بازار بوده است. هرگونه حرکت در این آدرس ها می تواند عواقب شدید اقتصادی و امنیتی، بخصوص در مقابل تهدیدات محاسباتی آینده، داشته باشد.
سناریوی وحشت بازار و شوک عرضه دارایی ۱.۱ میلیون BTC ساتوشی ناکاموتو، به علت حجم بالای آن نسبت به نقدینگی بازار، یک ریسک سیستماتیک جدی شمرده می شود. این دارایی به صورت نمادین، یک ذخیره «سنگین» تلقی می شود که عدم جابه جایی آن، تضمینی بر ثبات است.
اگر این کوین ها، حتی بخش کوچکی از آنها، جابه جا یا فروخته شوند، این عمل سبب هجوم عرضه به بازار می شود و عرضه را زیاد می کند. اخبار جابه جایی فوراً منجر به «فروش از روی وحشت» (Panic Selling) در بین سرمایه گذاران خواهد شد. این امر یک بحران نقدینگی شدید را به وجود خواهد آورد؛ چون که با هجوم فروشندگان به بازار، دفاتر سفارش بشدت کاهش می یابند و شکاف های خرید و فروش (Bid-Ask Spreads) به طرز قابل ملاحظه ای بالا رفته، منجر به کاهش شارپ قیمت خواهد شد. این سناریو، اعتماد سرمایه گذاران را بشدت تحت تاثیر قرار می دهد، چونکه نشان داده است که بنیان گذار، منافع مالی شخصی را بر پایداری اصول تمرکززدایی ترجیح داده است.
تهدید کوانتومی و افشای کلیدهای عمومی سکوت این دارایی ها به صورت ناخواسته یک مزیت امنیتی در مقابل تهدیدات محاسباتی آینده بوجود آورده است. بیتکوین های استخراج شده در دوران اولیه (مانند پاتوشی) از آدرس های P۲PK (Pay-to-Public-Key) استفاده می کردند که کلید عمومی آنها هنگام خرج شدن افشا می شود.
آسیب پذیری کوانتومی: امنیت بیتکوین بر دشواری محاسباتی استخراج کلید خصوصی از کلید عمومی استوار است. در عین حال، کامپیوترهای کوانتومی قدرتمند آینده، با بهره گیری از الگوریتم شور (Shor’s algorithm)، می توانند این ساختار رمزنگاری مبتنی بر منحنی بیضوی (ECC) را در عرض چند دقیقه بشکنند. در مورد کوین های پاتوشی، تا آن زمان که تراکنشی انجام نشود و کلید عمومی آنها افشا نشود، استخراج کلید خصوصی برای هر کسی (حتی با قدرت کوانتومی) دشوار باقی می ماند.
بنابراین، سکون این دارایی ها یک اقدام امنیتی حیاتی می باشد. برآوردها نشان داده است که این سکه ها امکان دارد برای ۲۰ تا ۴۰ سال آینده، تا زمان ظهور فناوری های رمزنگاری نوظهور یا کامپیوترهای کوانتومی قدرتمند و متناسب، برای هر کسی غیرقابل دسترسی باقی بمانند. اگر کوین ها جابه جا شوند، کلید عمومی مربوطه افشا شده و سطح حمله صدمه پذیرتری را برای کامپیوترهای کوانتومی بوجود می آورد.
در تحلیل نهایی، ثروت عظیم ساتوشی ناکاموتو در عمل به یک «دارایی سوخته» (Burned Asset) یا ذخیره نمادین تبدیل گشته است. بااینکه ارزش بازار آن بیشتر از ۱۰۰ میلیارد دلار است، اما جابه جایی آن نه تنها سبب نوسانات شدید قیمتی می شود، بلکه خطر امنیتی غیرقابل بازگشتی را هم برای شبکه بوجود می آورد.
شکار ساتوشی: نامزدها، شواهد و واقعیت قضایی سعی برای کشف هویت واقعی ساتوشی ناکاموتو ادامه دارد، اما تا به امروز، هیچ کس نتوانسته است شواهد رمزنگاری شده (مانند جابه جایی کوین های پاتوشی) برای اثبات ادعای خود ارائه کند.
کریگ رایت (Craig Wright): کلاهبرداری تایید شده توسط دادگاه کریگ رایت، دانشمند کامپیوتر استرالیایی، از سال ۲۰۱۶ به صورت مداوم ادعا می کرد که ساتوشی ناکاموتو است. او از این ادعا برای ثبت حق چاپ بر روی وایت پیپر بیتکوین و طرح دعاوی حقوقی ضد توسعه دهندگان بهره برد.
در عین حال، ادعاهای وی در دادگاه عالی بریتانیا در پرونده اتحادیه پتنت باز کریپتو (COPA) به چالش کشیده شد. در مارس ۲۰۲۴، قاضی جیمز ملور به این نتیجه رسید که شواهد به صورت قاطع نشان داده است که رایت، ساتوشی ناکاموتو نیست. تیم حقوقی COPA رایت را به «دروغگویی در مقیاس عظیم» و «جعل اسناد» متهم کرد و شواهد حکایت کننده از آن بود که او اسناد جعلی را حتی در جریان دادگاه ساخته و از ابزارهایی مانند ChatGPT برای تولید اسناد جعلی در مقیاس صنعتی استفاده نموده است.
Craig Wright نیک سابو (Nick Szabo): بنیانگذار معنوی و تشابهات سبک شناختی نیک سابو، یکی از پیشگامان سایفرپانک، از قوی ترین کاندیداهای فکری برای هویت ساتوشی است.
شواهد موافق:
بیت گلد (Bit Gold): سابو مفهوم «بیت گلد»، پیش درآمدی بر ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز، را در سال ۱۹۹۸ پیشنهاد نمود.
سبک سنجی (Stylometry): مطالعات تخصصی شباهت های قوی بین سبک نگارش سابو و نوشته های شناخته شده ساتوشی را نشان داده اند.
زمینه های مشترک: سابو علاقه زیادی به سکه شناسی و اقتصاددان کارل منگر (که ساتوشی هم به او ارجاع داده است) داشت.
شواهد نقض:
علیرغم این شباهت ها، سابو ساتوشی بودن را تکذیب کرده است. همچنین، این سوال باقی می ماند که اگر او خالق بیتکوین بود، چرا در وایت پیپر به صراحت از ایده قبلی خود یعنی بیت گلد نام نبرد.
Nick Szabo هال فینی (Hal Finney): نخستین ارتباط و همکاری اولیه هال فینی، توسعه دهنده نرم افزار و پیشگام رمزنگاری، پیش از بیتکوین سیستم «اثبات کار قابل استفاده مجدد» (Reusable Proof-of-Work) را اختراع کرد. او نخستین کسی بود که بعد از خود ساتوشی، نرم افزار بیتکوین را اجرا کرد و نخستین تراکنش را دریافت نمود.
شواهد متقابل:
بعضی از مفسرین شباهت هایی در سبک نگارشی (مانند استفاده از فاصله دوتایی بعد از جملات) میان فینی و ساتوشی پیدا کردند. همچنین، نزدیکی جغرافیایی او به دوریان ناکاموتو (که نامش الهام بخش نام مستعار خالق بیتکوین بود)، فرضیه او را تقویت کرد. علاوه بر این، فینی تقریبا در زمانی که از یک بیماری فلج کننده (ALS) رنج می برد و کارهای خویش را در اینترنت متوقف نمود، ساتوشی هم خداحافظی کرد.
رد فرضیه:
فینی قویاً ساتوشی بودن را تکذیب نمود. او برای اثبات ادعای خود، مکاتبات ایمیلی خود با ساتوشی را منتشر نمود. مطالعات سبک سنجی هم نشان داد که نوشته های ساتوشی به نوشته های فینی شباهت ندارد.
Hal Finney با گذشت ۱۵ سال از آخرین پیام عمومی و خصوصی ساتوشی ناکاموتو، معمای هویت او بازهم پابرجا باقیمانده است. ثروت تخمینی ۱.۱ میلیون بیتکوین (با ارزشی بیشتر از ۱۰۰ میلیارد دلار) بازهم در سکون مطلق قرار دارد. شکست حقوقی قاطع کریگ رایت، استاندارد اثبات هویت ساتوشی را تنها به یک راه محدود کرده است: عرضه شواهد رمزنگاری قاطع، مانند جابه جایی کوین های پاتوشی. در غیاب چنین اقدامی، جامعه رمزنگاری، حتی قوی ترین شواهد سبک شناختی (مانند مورد نیک سابو) و تاریخی (مانند هال فینی) را ناکافی می داند.
منبع: ابزار اپل
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب