با تهدید ماهیت صنعت گیم در ایران مواجهیم
ابزار اپل: یک بازی ساز با اشاره به پتانسیل بالای درآمدزایی بازار گیم در ایران، گفت که با قانون گذاری های اشتباه، جاده را برای شرکت های خارجی هموار می نماییم که با کند شدن شرکت های داخلی، سهم بازار بیشتری را بگیرند و این از تهدید اقتصادی هم بالاتر است و ما با تهدید ماهیت صنعت گیم در ایران مواجهیم.
صادق جبلی در گفت و گو با ایسنا، با اعلان اینکه بحث مجوزدهی یکی از اشکالات بازی سازان است، اظهار داشت: صرف نظر از این که روشی که برای مجوزدهی چیدند ایراد دارد، بحث را برای کار سلیقه ای هم باز گذاشتند. یکی از نقدهایی که ما به مدل نظارت و محتوای بازی داریم این است که در نهایت یک سیستم ایجاد کردند و روی آن پافشاری می شود. حتی هم اکنون تفسیرهای متفاوتی از قانونی که درباره بازی های کامپیوتری است، می شود.
وی با اعلان اینکه بحث مجوز و رده بندی سنی و پالایش محتوای بازی ها سال هاست که انجام می شود، اضافه کرد: تا قبل از این، بازی های موبایل و کامپیوتر قبل و پس از انتشار رده بندی سنی می شوند. الان یک سری نگاه های سلیقه ای به هنر و فرهنگ و بازی می شود. مگر ما کلا چند شرکت بازی ساز در ایران داریم؟ در ۹ سال قبل ۶۰۰۰ موقعیت شغلی در زمینه بازی سازی انتشار یافته است. در کل اکوسیستم گیم، نهایتا ۲۰۰۰ نفر فعال جدی وجود دارد که ۱۰۰ تیم و شرکت را تشکیل می دهد. یک چنین مدل نظارتی ساختاری خشک و بسته ای برای این فضا ضروری نیست.
فرآیندهای مجوزدهی به بازی ها سلیقه ای شده است
این بازی ساز افزود: ما همه از بنیاد و شرکتها و بازی سازان همدیگر را می شناسیم و کافیست زمانی که یک بازی مشکل محتوایی دارد، با بازی سازان تماس بگیرند و به آنها اطلاع دهند و نیازی به بررسی بازی ها پیش از انتشار نیست، جدا از این که همه این فرآیندها سلیقه ای است. حتی اگر این مدل نظارت سخت گیرانه را قبول نماییم، آن موقع وارد مصادیق ممیزی می شویم در صورتیکه گیم ما اصلا به این مدل ممیزی خشک نیاز ندارد. می گویند همه جای دنیا نظارت هست، در صورتیکه ما مخالف نظارت نیستیم، اما می گوییم این روش اشتباه است.
جبلی اشاره کرد: بازی ها در سالهای قبل در مارکت های مختلف منتشر می شدند و اگر مشکلی داشتند، در مرحله نخست خود مارکت ها پیگیری می کردند و بازی را فیلتر می کردند. در مرحله دوم، مارکت ها پنل هایی را به بنیاد ملی بازی ها داده بودند که کارشناسان بنیاد بازی ها را تست می کردند و به آنها رده بندی سنی می دادند. در همان پنل می شد امکانی را اضافه کرد که یک بازی را غیرقابل رده بندی نامگذاری کنند، برای مثال اگر محتوای نامناسبی دارد که حتی رده بندی مثبت ۲۵ سال را هم نمی توان به آن داد. در آن صورت خود بنیاد می توانست در آن پنل به بازی ساز و مارکت تذکر دهد که بازی قابل انتشار نیست، نه این که همه بازی ها پیش از انتشار، در بنیاد بررسی شوند.
وی افزود: در مارکت حداقل قوانینی ذکر شده که مواردی مثل قمار نباید در بازی وجود داشته باشد، اما در بنیاد همین هم معین نیست و ممکنست به کوچک ترین موارد ایراد بگیرند. معین نیست که چرا فضای تصمیم گیری در گیم ایران به این سمت رفته است. مگر چه محصولات هنجارشکنی تولید شده که لطمه زده به جوانان کشور. ما همه بچه های همین کشوریم و خط قرمزها را می شناسیم و تولیدکنندگان هم به قوانین حاکمیتی متعهد هستند.
تولید بازی در شرکتها با ریسک مواجه است
این بازی ساز با اعلان اینکه بازی سازان در لایه اول که بخش تولید در شرکت هاست، با ریسک هایی مواجهند، اظهار داشت: ما مصادیق رد شدن مجوز را نمی دانیم و همین موجب افزایش خطر تولید می شود. ممکنست برای یک پروژه چندصد میلیون هزینه شود و به آسانی توسط بخش نظارت بنیاد روی آن خط بزنند. حالا تولیدکننده یا باید کلا پروژه را کنار بگذارد و یا باز هم چندصد میلیون هزینه کرده و آنرا اصلاح نماید. این سلیقه یک طلب ساده نیست. ما در این مدل نظارت، یک سری چارچوب را که شفاف هم نیست، به رشد بازار گیم ارجحیت می دهیم و می گوییم حتی یک بازی هم نباید مغایر با سیلقه بنیاد تولید شود، حتی به قیمت نابودی صنعت بازی ایران.
جبلی با اعلان اینکه معین نیست این دستورها از کجا و با چه هدفی صادر شده، اظهار نمود: به سبب یک نگاه سلیقه ای به یک بازی و همان موجب سلسله اتفاقاتی شد که سیستم سخت گیرانه ای اعمال شود. بجای این که بنیاد با حمایت هایش موجب رشد بازی های ایرانی شود، همین شاخه کوچکی که در گیم ایران شکل گرفته را دائما تهدید می کند. روی این که باید یک محصول خوب و موافق با فرهنگ ما ساخته شود بحثی نیست و در غیر این صورت، محصول در ایران مخاطبی پیدا نمی کند چون مردم ما بصورت خودکار در انتخاب هایشان اخلاق مدارند.
وی افزود: فرض کنید که بازی سازی از اساس در ایران تعطیل شود، آیا مشکل بنیاد بازی ها حل می شود؟ همه بازی سازان بیکار شوند و یا مهاجرت کنند و یا سراغ شغل های دیگر بروند، اما با بازی های خارجی چه کار می خواهند بکنند؟ بازی هایی که میلیاردها سرمایه گذاری رویشان شده و بهترین کیفیت ها و پشتیبانی را دارند، با آنها چه کار می خواهند بکنند؟ اصلا چاره ای برای چنین چالش هایی دارند؟ می خواهند تمام بازی های خارجی را از ایران دور بریزند؟ این کار شدنی نیست.
مارکت داخل ایران حق بازی ساز ایرانی است
این فعال حوزه گیم با اعلان اینکه مارکت داخل ایران حق بازی ساز ایرانی و تنها شانسی است که در بازی سازی جهانی برایش باقی مانده، اضافه کرد: ما به سبب تحریم ها، مشکلات بانکی، مشکلات فنی، سرمایه گذاری پایین، کمبود نیروی انسانی و مشکلاتی که روزمره با آنها درگیریم، عملا بازار جهانی را از دست دادیم. ما در تحقیقی که انجام دادیم، منبع آزادی که مجموع شرکت های ایرانی از بازار جهانی دارند، کمتر از یک دهم درصد از بازار جهانی است. اگر بازار ایران را هم روی ما ببندند و انقدر سخت گیری کنند که ما از بازار ایران فاصله بگیریم و در بازار جهانی کار نماییم، از روی ناچاری است.
جبلی با اعلان اینکه هم اکنون با کج سلیقگی بازار را محدود می کنند، اظهار داشت: در بازار جهانی هم فرش قرمز برای شرکت های ایرانی پهن نکرده اند، اما این که ما به هر علت می توانیم وارد بازار خارجی شویم یا نه، بحث دیگری است. ایران خودش یک مارکت بزرگ است. شرکت های معتبر خارجی به دنبال به دست آوردن سهم بازار بیشتری در مارکت ایران بودند و هستند. چون ما ۴۰ میلیون جوان مخاطب بازی داریم و در منطقه خاورمیانه جمیعا به این عددی نمی رسیم که کشوری مانند ایران به تنهایی دارد. یک بازار بزرگ است که عملا بکر مانده است.
وی افزود: طبق برآوردها، پتانسیل درآمدزایی بازار گیم ایران ۶۰ میلیون دلار است که حالا از این ظرفیت ۸ میلیون دلار فعال شده و تنها ۱۰ درصد از این ۸ میلیون سهم شرکت های داخلی است و ۹۰ درصد آن از کشور خارج می شود. وقتی اینطور قانون گذاری و حمایت نماییم، جاده را برای شرکت های خارجی هموار می نماییم که با کند شدن شرکت های داخلی، سهم بازار بیشتری را بگیرند و همین سهم ۱۰ درصدی هم کمتر شود و فقط تولیداتی تولید شود که باب سلیقه مسئولان نظارتی باشد. این از تهدید اقتصادی هم بالاتر است و ما با تهدید ماهیت صنعت گیم در ایران مواجهیم.
منبع: iostools.ir
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب