تشکیل حلقه ای از زباله های فضایی در اطراف زمین همانند زحل
به گزارش ابزار اپل یک استاد رباتیک دانشگاه اخطار داد از صدها میلیون قطعه زباله شناور در فضا، بخش قابل توجهی می تواند حلقه ای را در اطراف زمین همانند حلقه اطراف سیاره زحل تشکیل دهد.
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا از روزنامه دیلی میل، «جیک ابوت»، استاد دانشگاه «یوتا» در آمریکا اظهار داشت: قطعات پراکنده سفینه ها در فضا احتمالاً حلقه هایی به زمین می دهند که از «زباله های فضایی» ساخته شده اند.
با این حال، ابوت و همکارانش با قرار دادن آهن ربایی در انتهای بازوی روباتیک و استفاده از جریان های گردابی آهنربا برای جمع آوری زباله های فضایی، سرگرم فعالیت روی ابداع روشی برای پاکسازی زباله های فضایی هستند.
ناسا تخمین می زند که حداقل ۲۳ هزار قطعه زباله بزرگتر از یک توپ سافت بال به قطر ۱۱ تا ۱۲ اینچ (۲۸ تا ۳۰/۵ سانتیمتر) و حدود ۵۰۰ هزار قطعه زباله بین چهار دهم تا چهار اینچ ( بین ۱ تا ۱۰ سانتی متر) در مدار پایین زمین (LEO) وجود دارد.
سازمان فضایی اروپا اعلام نموده است که ۱۷۰ میلیون قطعه زباله فضایی کوچکتر از چهار دهم اینچ (یک سانتی متر) امکان دارد وجود داشته باشد. بیشتر از ۲۷ هزار قطعه زباله مداری توسط سنسورهای شبکه جهانی نظارت فضایی وزارت دفاع آمریکا ردیابی می شوند.
چهار سیاره در منظومه شمسی به نامهای مشتری، زحل، نپتون و اورانوس هم اکنون دارای حلقه هستند. ناسا تصریح کرد که حلقه های زحل از یخ و سنگ ساخته شده اند که اندازه های متفاوتی دارند و می توانند بقایای دنباله دارهای باستانی، سیارک ها یا ماهواره های آسمانی باشند.
حلقه هایی که به دور مشتری و نپتون می چرخند به صورت قابل توجهی کم نورتر هستند و به طور عمده از غبار ساخته شده اند. طبق اعلام موزه سلطنتی گرینویچ در انگلیس، امکان دارد حلقه های مشتری از برخورد شهاب هایی که به ۷۹ قمر سیاره برخورد کرده اند، نشات گرفته باشند.
ناسا توضیح می دهد که مدار پایین زمین (LEO) حالا بعنوان «بزرگ ترین زباله دان جهان» در نظر گرفته می شود. این سازمان افزود حذف زباله های فضایی به علت بزرگی این کار پر هزینه است؛ چون که امکان دارد تا ۶ هزار تن زباله در مدار پایین زمین وجود داشته باشد.
ناسا تاکید کرد، بخش زیادی از زباله های فضایی می توانند سرعت بسیار بالایی ( در بعضی موارد ۱۸ هزار مایل در ساعت یا هفت برابر سرعت یک گلوله) پیدا کنند؛ بطوری که برخورد حتی یک قطعه کوچک از زباله های مداری با یک فضاپیما یا با زمین می تواند مشکلات بزرگی ایجاد نماید.
اکنون این استاد دانشگاه یوتا سرگرم فعالیت در زمینه ابداع روشی برای پاکسازی بیشتر از ۶ هزار تن مواد در مدار پایین زمین است که اغلب آنها با سرعت ۱۵ هزار و ۷۰۰ مایل در ساعت در حرکت هستند.
در مطالعه ای که ماه گذشته در نشریه نیچر انتشار یافت، ابوت و تیمش خاطرنشان کردند که باید آهن ربایی در انتهای یک بازوی روباتیک نصب شود. همان گونه که این آهنرباها می چرخند، جریان های گردابی (جریان های الکتریکی که به شکل گرداب هستند) را فعال می کنند که میدان مغناطیسی خویش را بوجود می آورد. در نهایت با استفاده از میدان مغناطیسی میتوان زباله های فضایی را جمع آوری کرد.
زباله فضایی در واقع بقایای فعالیت بشر در فضا است، از قطعات سفینه ها گرفته تا قسمت هایی از سفینه که در مراحل مختلف مأموریت فضایی از آن جدا می شوند یا هر چیز دیگری که در مدار زمین رها شده و دیگر کاربردی ندارد.
این مطلب را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب